Islamiyet ile demokrasi birbirleriyle bağdaşır mı? Islamiyet'te demokrasiye ne kadar yer var?
Dünya'da islam şeriatı ile yönetilen ülkelere bakılacak olduğunda bu sorunun cevabı ortaya çıkıyor: Demokrasi fakiri olan ülkeler arasında Islam ülkeleri başı çekiyor...
Bir dinin ne denli demokrat olduğunu anlamak için önce o dine inananlarına ve inanmayanlarına ne denli demokrat yaklaşımda bulunduğuna bakılmalıdır. Örneğin, kişi, bir zamanlar inandığı İslam dininden ayrılmak isteyerek bir başka dini ya da dinsizliği seçmek isterse, Islamiyet bu duruma demokratça yaklaşarak hoş görebilir mi?
Riddet ve irtidad kelimelerinin anlamı İslam dinini terk etmektir. Mürted'in kelime anlamı ise İslam'ı terk eden manasınadır. Kuran'a göre, İslam'ı terk eden cehenneme gidecek ve orada ebedi olarak kalacaktır. Bakara 217 ayetin son satırlarında bu açıkça ifade edilmiştir.
Bakara / 217. Sana haram ayı, yani onda savaşmayı soruyorlar. De ki: O ayda savaşmak büyük bir günahtır. (İnsanları) Allah yolundan çevirmek, Allah'ı inkâr etmek, Mes-cid-i Haram'ın ziyaretine mâni olmak ve halkını oradan karmak ise Allah katında daha büyük günahtır. Fitne de adam öldürmekten daha büyük bir günahtır. Onlar eğer güçleri yeterse, sizi dininizden döndürünceye kadar size karşı savaşa devam ederler. Sizden kim, dininden döner ve kâfir olarak ölürse, onların yaptıkları işler dünyada da ahirette de boşa gider. Onlar cehennemliktirler ve orada devamlı kalırlar.
Nahl / 106. Kim iman ettikten sonra Allah'ı inkâr ederse -kalbi iman ile dolu olduğu halde (inkâra) zorlanan başka- fakat kim kalbini kâfirliğe açarsa, işte Allah'ın gazabı bunlaradır; onlar için büyük bir azap vardır.
Her fırsatta İslam dininin hoşgörü dini olduğunu vurgulamayı kendine vazife edinen din ulemalarımız, hernedense bu ayetleri görmezden gelirler.
Ali İmran / 90. İnandıktan sonra kâfirliğe sapıp sonra inkârcılıkta daha da ileri gidenlerin tevbeleri asla kabul edilmeyecektir. Ve işte onlar, sapıkların ta kendisidirler.
Nisa / 137. İman edip sonra inkâr edenleri, sonra yine iman edip tekrar inkâr edenleri, sonra da inkârlarını arttıranları Allah ne bağışlayacak, ne de onları doğru yola iletecektir.
Dinden dönenler biraz da, şeytanın suçu gibidir ve Allah onları şeytanla baş başa bırakmıştır.
Muhammed / 25. Şüphesiz ki, kendilerine doğru yol belli olduktan sonra, arkalarına dönenleri, şeytan sürüklemiş ve kendilerine ümit vermiştir.
İslam'ın genel anlayışında ise, dinini değiştirmenin cezası ölümdür. Bu hadislerde
açık şekilde belirtilen konulardan biridir.
Resulullah (SAV) şöyle buyurdu: Kim dinini değiştirirse onu öldürün. Buhari,
Cihad ve's-Seyr, 2794 1585 Zeyd Ibni Eslem ( radıyallahu anh ) anlatıyor : Resulullah
( SAV) buyurdular ki, Dinini değiştirenin boynunu vurun.
İmam Malik, bu hadisi Muvatta'da ( Akdiye 15- 2736) kaydeder ve hadis hakkında şu açıklamayı sunar : Bu hadisin manası şudur, herkim İslam'dan karak zındıklık ve benzeri bir dine girecek olursa kendisine galebe alındığı taktirde öldürülür. Öyle birine tevbe teklif edilmez. Zira gerçekten tevb edip etmediği bilinemez. Çünkü bunlar ( galebeden önce ) küfürlerini gizleyip, müslüman olduklarını iddia ediyorlardı. Ben böylelerinin küfrü, delille sübut bulduğu taktirde, tevbe etmeye ağrılmalarını uygun bulmam, ( tevbe etse de kabul edilmemeli ) Devamla der ki, '' Bizim nezdimizde esas olan şudur : Bir kimse irtidat ederse tevbeye ağrılır, ( kendisine galebe çalınmazdan önce ) tevbe ederse hayatı bağışlanır, aksi taktirde öldürülür.
İmam Malik devamla der ki, Resulullah, Dinini terkedeni öldürün hadisinin manası
: Kim İslam'dan çıkıp başka dine geçerse demektir. İslam'dan başka bir dinden
çıkarak bir diğer dine geçerse demek değildir. Sözgelimi, Yahudiliği terkederek
Hristiyanlığa veya mecusiliğe geçen kastedilmemiştir. Bundan dolayı, ehl-i zimme'den
herhangi biri böyle bir din değiştirmesi
yapacak olsa ne tevbeye çağrılır, ne de öldürülür.
İrtidad, büyük günahlardandır. Kişinin bütün hayır amellerini sevabını yok eder. Hadisi açıklayan İmam Malik, esas itibariyle zındık oldukları halde müslüman görünen kimselerin irtidad etmeleri halinde, yakalanınca tevbesine güvenilmeyeceği kanaatindedir. Bu sebeple Malik'e göre onlara tevbe teklif edilmez, tevbekar olup, İslam'a geldiklerini beyan etseler bile bu tevbe onlardan kabul edilmez. İmam Şafi tevbelerinin makbul olduğuna hükmeder. Ebu Hanife'nin onlar hakkında iki ayrı görüşü olmuştur.
Zındık, Kamus'da, Ahiret'e veya Rububiyet'e inanmayan veya küfrünü gizleyerek iman izhar eden kimse diye açıklanır. (Kütüb-i Sitte Cilt/6 Sayfa 189)
İbni Abbas'ın, kadın mürted de öldürülür sözü delil getirilerek Hanefilerin
hükmüne itiraz edilmiş ve ilaveten Ebu Bekir'in hilafeti sırasında irtidad etmiş
olan bir kadını, henüz pek çok sahabe hayatta iken öldürttüğü, kimsenin buna
itiraz etmediği gösterilmiştir.
Hz. Muaz Yemen'e giderken Resulullah kendisine bu mevzu ile alakalı olarak şunu
söylemiştir : İslam'dan herhangi biri vazgeçecek olursa, onu tekrar davet et,
dönerse ne ala, dönmezse boynunu vur. Herhangi bir kadın İslam'dan irtidad edecek
olursa, onu da geri çağır, dönerse ne ala, dönmezse boynunu vur.
Zürkani," Kaydedilen bu muaz hadisi, sadedinde olduğumuz ihtilafta nasdır, hükmüne uyulması gerekir" der.
Buhari ve başka bir kısım kaynaklarda rivayet edilen bir kıssa da konumuza şık tutar. İkrime'nin rivayetine göre, Hz. Ali'ye bir kısım Zındık getirilmişti. O bunları yaktırdı. Haber ibni Abbas'a ulaşınca, Onun yerinde ben olsaydım yaktırmazdım. Çünkü Hz. Peygamber'in yasağı var, Allah'ın azabı ile azab vermeyin. Fakat öldürtürdüm zira efendimiz, kim dinini değiştirirse öldürün, diye emrediyor. (Kütüb-i Sitte Cilt/6 Sayfa 190)
Muhammed'in İrtidad Üzerine Öldür Emirleri
İbni Abbas ( ra ) anlatıyor, Abdullah ibni Sad ibni Ebi's Sarh, Hz. Peygamber'e katiplik yapıyordu. Şeytan ayağını kaydırdı, adam irtidad ederek kafirlere sığındı. Resulullah, Fetih günü onun öldürülmesini emretti, ancak Hz. Osman onu himayesi altına aldı. Resulullah da bu himayeyi tanıdı. (Ebu Davud, Hudud 1-4358, Nesai, Tahrimu'd-Dem 15, ( 7-107 )
Her ne kadar Bakara 256'da dinde zorlama yoktur ifadesi varsa da bu ifade, Kuran'daki diğer ayetler ile büyük çelişki içindedir. Inanmayanlara karşı şiddet içeren ayetler, inanmayanları cehennem ile korkutarak inanmalarını sağlamaya yönelik ayetler, Bakara 256 ile çelişiyor. Kuran'daki şiddet ve ayırımcılık içeren ayetler ve çelişkili ayetler, Kuran'ın Allah-varsa eğer- tarafından gönderilmiş olamayacağının, Muhammedve arkadaşları tarafından hazırlandığının bir diğer göstergesi oluyor.
| Islam ve şiddet | Islam ve demokrasi | Islamiyet gerçekleri |